Werken tot het elastiek breekt (NRC 13-3-2012)
NRC Werkverslaving Nieuw: een kliniek om af te kicken van slechte gewoonten, zoals te hard werken. Workaholics hebben geen identiteit buiten hun werk. Naar de film? Gaan ze niet. Boek lezen? Doen ze niet. Het valt te leren. Frederiek Weeda 13 maart 2012 Scene uit de film Carnage (2011) van Roman Polanski, met Christopher Waltz als de overbelaste advocaat Alan Cowan. Eén keer verliest hij zijn zelfbeheersing, wanneer zijn vrouw z’n Blackberry in de bloemenvaas gooit. „Mijn leven zit in dat ding!” Rechts Jodie Foster. Foto Cineart Sabine wás haar werk. Zeven dagen in de week was ze bezig met haar bedrijf: overdag, in de avonden, in de weekeinden. Ze adviseerde cliënten over hun mediaoptreden. Dat liep als een trein: van de 4.000 klanten die ze advies gaf (40 per maand), was er welgeteld één ontevreden. Ze deed alles voor haar klanten en zolang ze die had, voelde ze zich belangrijk. Onmisbaar. Acht jaar lang. Ze was, zegt ze nu, werkverslaafd. Workaholic. Twee jaar geleden, ze was toen 33, zag ze het onder ogen. Dat moest van haar vriend. „Ik was, heel verbeten, alleen nog met mijn werk bezig. Ik bestond niet buiten mijn werk. Ik sportte niet, ging niet naar films, las geen boeken. Ik had geen identiteit meer behalve die van succesvol adviseur.” Workaholics zijn geen nieuw verschijnsel. Oprah Winfrey noemt zich zo, Bill Gates ook. Vijf...
Lees Meer